Afgelopen donderdag 2 januari was het ‘de dag van de ex’. Geen grap, ik las het op Twitter. Ik moest meteen lachen toen ik het bericht zag. Deze dag kruipen alle exen bij elkaar omdat het hun dag is. Biertje erbij en praten over waar het toch mis is gegaan en hoe prachtig de relatie tot de breuk was. Of er gaan deze dag allerlei haatbrieven de deur uit naar exen die zich compleet als een ezel hebben gedragen en daarvoor moeten gaan boeten.
Maar het is ook een apart iets, die ex. Of iemand moet ik zeggen. Jut en Jul stonden tweede kerstdag een gesprek af te luisteren in de Boterhal (op dit moment dé borrelplek in Breda). Twee vrouwen hadden het over hun dramatische liefdesleven. En daar kwam de hoofdreden: “Ja weet je, wij komen toch nooit van onze exen af”. Jut en Jul keken elkaar verbaasd aan. Zij geven dus hun ex de schuld dat ze nog steeds vrijgezel zijn. Eh…waarom zijn ze dan niet gewoon weer bij elkaar?
Ik denk dat het angst is voor het nieuwe en onbekende. Vasthouden aan het vertrouwde gevoel met je ex is makkelijk en gaat je geen verrassingen geven. Maar zijn er veel exen die echt weer opnieuw voor elkaar kiezen? Dat is zeker wel een onderzoekje waard. De ex, ik ben er nog niet over uitgepraat.
Ik ga de Sherlock weer uithangen, tot snel!
