overig

Sommige dertigers gaan TROUWEN. Op een mooie vrijdag in juli. In een kasteel met een tuin zoals in Notting Hill. Familie, vrienden en kennissen zijn verzameld voor de ceremonie. De LIEFDE straalt van het bruidspaar af. De ambtenaar vertelt een bijzonder verhaal, natuurlijk over de eerste ontmoeting maar ook over alles waar we dankbaar voor mogen zijn. Op deze dag zijn maar liefst drie grootouders aanwezig en alle ouders van de bruid en bruidegom. Zoals de ambtenaar aangeeft is dat al een zegen op zich.

Het JAWOORD klinkt en de ringen passen perfect. Ondanks dat de muziek wordt ingezet blijft deze locatie veel rust uitstralen. Een buitenplaats omgeven door bomen en fluitende vogels, ik kan geen betere plek verzinnen voor deze plechtigheid.

Daarna champagne, taart en een avond volop feest. Tot in de late uurtjes. Op mijn slippers (de hakken hebben de avond niet overleefd) verlaat ik stilletjes het kasteel.
Wat fijn dat de LIEFDE nog steeds bij dertigers zo goed gevierd wordt. En dat ik een dagje mee mocht proeven.

Lief vriendinnetje, GELUK gewenst met elkaar!

Impulsief zijn. Ik ben nooit een meisje geweest dat het fijn vindt om alles van te voren gepland te hebben. Toch heb ik begin dit jaar pas ontdekt wat het echt betekend om impulsief te handelen. Op het allerlaatste moment besluiten om carnaval voor de tweede avond door te brengen in een andere stad en Breda compleet te verwaarlozen. Mijn reisje naar Griekenland was ook niet zo goed doordacht, maar vooral snel geboekt. En toen kwam afgelopen woensdag: ik kreeg de vraag of ik met Jul en vrienden naar Concert at Sea wilde in Zeeland, er was namelijk ineens een afhaker.

Na een paar uur was het geregeld: ik kon gek genoeg nog vrij krijgen op mijn werk en was niet meer te houden. Dat gevoel na het snelle besluit is al zo bijzonder! Ineens ga je een weekend festivallen aan zee, waarom hierover nadenken? Zon (behalve een paar druppels vrijdag ahum), bier, prima gezelschap en goede muziek. Wat kleding, slippers en kampeerspullen ingeladen en ik was er klaar voor.
De dansjes aan zee waren fantastisch. De groep ook. Met  zo’n 11 man in een legertent, dat zorgde zeker voor de nodige lol en slapeloze uren.

Ik heb de smaak te pakken, impulsiviteit brengt veel moois. Ik hoop dat ik dit door kan zetten de rest van het jaar, want ik zie de afspraken alweer groeien in mijn agenda.
Zeker wat gaatjes open laten dus, voor spanning en avontuur.

Vertel eens, heb jij een leuke impulsieve ervaring gehad die je wilt delen?

Ik was het even kwijt. De volle aandacht. Druk met Whatsappen, Wordfeud, Quiz Battle en ik mocht geen tweet missen. Zoveel informatie en prikkels, wat een chaos in mijn hoofd. Eigenlijk kon ik niets echt vasthouden. Fragmenten van alles en toch niets.

Totdat hij viel. Boem! Scherm van de Samsung kapot, weg digitale wereld. Het gekke was, er kwam geen enkele emotie. Geen boosheid vanwege mijn klunzige gedrag of verdriet omdat ik niets meer op kon zoeken en geen spelletje meer kon winnen. Ik nam een slok van mijn koffie en voelde totale rust.

Ik besefte dat het daarom draait. Aandacht voor het nu en voor mezelf. Voor de prachtige bomen hier aan de Mark, die al vol ligt met bootjes. De vogels die steeds een andere melodie fluiten en het zonnetje dat eindelijk wat langer bij ons blijft.
Genieten van ieder moment, zonder het eeuwige stemmetje dat vraagt naar morgen.

Ga je mee naar het nu?

Zondag 19 mei, nu een week geleden. Dancetour Breda. Het zonnetje scheen volop (ja probeer je dat maar eens voor te stellen) en voor de mannen was het moment daar om hun blote buiken te showen. Sexy hoor en natuurlijk speciaal voor ons. Trots liep de een na de ander voorbij en ineens stond hij daar recht voor ons: 076. Een jongen, ik schat 22 jaar, had groots rondom zijn navel deze magische cijfers getatoeëerd met enkele sterren eromheen.

Wij konden onze ogen er niet vanaf houden. Van die navel dan hè. Want 076 was verder niet de aantrekkelijkste van het stel. Een paar bezoekjes aan de sportschool was voor hem geen slecht idee geweest. Maar deze opzichtige tattoo maakte natuurlijk alles goed. Als je deze man aan de haak slaat, weet je zeker dat je voor altijd in Breda zal blijven. Iedere week samen op de tribune bij NAC, 076 zal de Parel van het Zuiden nooit verlaten.

Met een kleine twijfel liepen wij weer verder, hij wilde vast niet met ons kletsen. Met roots in Schijndel en Venlo zijn wij toch te min voor hem.

Mmm 073, zou dat niet mooi staan op mijn arm?

118 vrienden. Als dat allemaal werkelijke vrienden zijn zou ik geen moment rust hebben. Het grootste gedeelte leer ik alleen ‘kennen’ via Facebook. Wat een verrijking, dacht ik zo’n vijf jaar geleden toen ik uitgenodigd werd voor Facebook. Wie weet ontstaat er zelfs een nieuwe vriendschap of liefde of we gaan met middelbare schoolvrienden feesten zoals vroeger.

Het valt een beetje tegen. Hoe kun je een vriendschap of liefde opbouwen met iemand waar je inmiddels toch ‘alles’ van weet? Dit begint juist met nieuwsgierigheid en eerste vragen over wie jij bent. En de middelbare school is inmiddels te lang geleden om nog feestjes als vanouds voor elkaar te krijgen. Ik geef Facebook geen vijf jaar meer. Naïef een bericht liken zodat je een tuinset of vakantie kan winnen, terwijl dit gewoon reclame is. De zoveelste baby foto is niet meer bijzonder na alle andere foto’s die voorbij komen en het is nu wel duidelijk waar die ene kerel ieder weekend uithangt.

Zijn we zo bezig met Social Media en onze mobiel zodat we vergeten NU te leven?
Op een zonnig dag een hapje eten in de tuin maar intussen toch even het nieuwsoverzicht checken. Wie weet heeft iemand het wel leuker dan jij op dat moment. Dan moet jij een betere foto hebben om het geluk te overtreffen.

Ik ben in ieder geval blij dat meer mensen het gaan inzien. Het ongeloofwaardige van veel berichten op Facebook, want niemand heeft het ieder weekend geweldig. Als je het echt zo naar je zin hebt, vergeet je de tijd en de telefoon. Dan ben je blij en voel je dat van binnen. Zonder dat met iemand te delen.