overig

Terrasjes vol met vrolijke gezichten, samen buiten eten of lekker bruin worden op het strand. Aanstaande vrijdag begint de herfst, de eerste sjaal hangt alweer op mijn nek. Heimwee naar de zomer, hoe maak je de herfst tot een feest?

Want de herfst zorgt voor vallende blaadjes, en de aanloop naar een lange (wie weet koude) winter. Maar je kan het ook zien als loslaten, zoals de blaadjes de bomen verlaten. Stilstaan bij wat je blij maakt, en tegelijkertijd jaag je alle donkere wolken weg. Zodat je fris de winter in kunt, vol energie en nieuwe kansen.

En de herfst is ook: genieten van alle kleuren in het bos en in de straten. Geen periode in het jaar zo kleurrijk en vol verrassingen. Trek je rubberen laarzen aan en spring door de plassen, of maak een regendansje midden op straat. Een herfsttheetje in de stad, en de najaarsdag is weer compleet.

Vaarwel zoete zomer, tot volgend jaar!

De brieven zijn weer uitgedeeld, de boeren die de vele kijkers wekelijks gaan volgen zijn bekend: tijd voor een nieuw seizoen van Boer zoekt vrouw. Wat mij vooral zal benieuwen is of dit seizoen het vorige gaat overtreffen. De onderbroek van Marcel werd het gesprek van de dag op kantoor en Twitter, en de botte Annemarie bleef iedereen verbazen met haar streken. De vorige editie zat vol humor en onverwachte wendingen, op de doorgaans zo rustige boerderij.

Afgezien van de boer die zeven! komkommers eet per dag en Doede die met bijna volle mond zijn eerste date wil gaan bellen, lijkt het programma serieuzer te worden. Een lieve man die open vertelt over zijn overleden vrouw en een wat jongere boer die zijn grote liefde tijdens een auto ongeluk heeft verloren..daar gaan zeker wat tranen vloeien. Zal de boerin met de appelwangetjes en de strenge Aad die duidelijk op zoek is naar een groen blaadje de KRO kraker toch hilarisch houden?

In ieder geval zit ik weer trouw voor de buis,  genietend van de ontluikende liefdes op het platteland. Mijn zondagavond kan niet meer stuk!

• Een koffie in de morgen, je eigen vertrouwde plek, zonder woorden

• De zonsondergang op het bijna lege strand, samen aan een wit biertje

• Het bos, ieder seizoen heeft zijn schoonheid, de kleuren spreken steeds een eigen taal

• Je lieve nichtje die ineens zomaar tante zegt

• Een festival met een sfeer die je blijft verbazen, muziek die voor altijd bij je blijft

• Veranderingen groot of klein, soms met een kleine traan

• De liefde, onvoorspelbaar en meeslepend, het maakt je rijk
• Chocolade, op ieder moment van de dag 

Fluitend als een enorme vogel loopt hij naar zijn fiets. Vrolijk en goed gebekt spreidt hij zijn vleugels uit over de buurt. Want bij onze Frans kun je altijd terecht voor een kleine maar vooral ook grote praat. En al vallen alle mussen van het dak, hij haalt nog steeds de hoogste noot. Zijn grootste hobby is fietsen, ook al begint het al te schemeren in de straat. Met een walkman uit het jaar nul springt hij op zijn eigentijdse fiets de wijde omgeving in. Wat onze Frans is zeker niet bang. Nee, er zullen kilometers gemaakt worden, dan voelt hij zich vrij.

Vandaag is het de hoogste tijd: zijn fiets wordt omgetoverd en gepoetst als nooit tevoren. Radio Hollandia op volle sterkte en schrobben maar. Geen buur die raar opkijkt, iedereen roept een vriendelijk woord. En ik…moet even wennen aan deze vreemde vogel met zijn zware stem. Maar mede dankzij onze Frans besef ik wat ik al die tijd gemist heb: leven en gezelligheid in je eigen buurt, welkom in de Boeimeer!

Ik zou de geuren in mijn leven wel eens willen mengen. Verzamelen in een doos en kijken wat voor effect dit zou hebben. Het verblijf aan de Belgische kust gaf mij de zeelucht, voor een heerlijk ontspannen gevoel. Na vijf nachten in mijn nieuwe paleisje is de klusgeur langzaam aan het verdwijnen. Ik laat de kaarsen langer branden dan normaal en geniet voor het eerst van mijn leven van de knoflooklucht na de eerste maaltijd. Een houten kist die al jaren op de zolder stond van mijn ouderlijk huis heb ik verplaatst naar mijn nieuwe stek, zodat ik de geur van het verleden nooit zal vergeten. Over een paar weken, en ik kan niet wachten, zal het er zijn: de eigen vertrouwde huisgeur. Je komt binnen en voelt je meteen thuis. Zijn het de nieuwe meubels of die grote rode lamp die de kamer ineens anders verlicht? Of de boekenkast vol verhalen waar je maar niet op uitgekeken raakt? Nee, de manier om je echt ergens thuis te voelen is door het te ruiken zodra je de drempel overstapt.

En dan is er de geur van de liefde. Je staat op vrijdagavond in de kroeg en ruikt letterlijk de aantrekkingskracht. Of je loopt over straat met je neus hoog in de lucht en weet ineens niet meer waar je het hebt. Want je krijgt waar je zolang op hebt gewacht, jouw ware liefdesgeur!