overig

Het blijft voor mij het meest lastige onderwerp om over te schrijven. De liefde. Wat vertel ik wel en niet hier? Ga ik de diepte in of houd ik het oppervlakkig? Nee. Ik open mijn hart. Steeds een beetje meer.

Vanochtend praatte ik daarover met M. bij lunchroom Jan en alleman in Breda. Ik ken haar van het basketballen en we kwamen erachter dat we allebei van koffie houden. En van (het praten over) de liefde. Hoe lastig het kan zijn om echt te vinden wat je ‘zoekt’.

Soms wankelt het nog wat in mijn en haar leven en dan ben je extra vatbaar voor aandacht. Ga je dan ook nog eens online daten, dan komt de aandacht vanzelf. Want uit ervaring kan ik zeggen dat een date via internet zo geregeld is. Wat berichtjes op en neer, overstappen naar WhatsApp en dan ga je al snel afspreken.

Makkelijk zou je denken, maar hoe ga je naar een date zonder verwachtingen? Gewoon open erin zonder mening. Dat vind ik lastig. Want door zijn profiel te bekijken heb ik al een beeld. Door het eerste contact via de telefoon word ik enthousiast gemaakt. Maar het gevoel komt pas tijdens de date. Dat kan geen foto of berichtje creëren. Ik ben kritischer geworden. Ga niet met Jan en alleman afspreken. Kijk eerst goed naar het profiel en naar de tekst. Blijf bij mezelf in wat ik wel en niet wil delen.

Vanochtend kwamen we tot de conclusie dat we het nodige leren van het (online) daten, vooral over onszelf. Je weet toch niet hoe het loopt in de liefde en hoe het over een maand is. Of over een jaar. Liever nu plezier maken en jezelf blijven ontwikkelen. Deze koffie krijgt zeker een vervolg, ook buiten het basketbalveld kunnen wij volgens mij veel van elkaar leren.

Vrijdagochtend heb ik mijn beste vriendin geholpen met verhuizen. De laatste dozen ingepakt, het oude huis schoongemaakt en na een warm afscheid vertrok ze naar Venlo.

We hadden een hele duidelijke regel: verhuizen binnen Breda mag maar wel binnen een straal van vijf kilometer. Na vier jaar samen in het studentenhuis te hebben gewoond zijn we beiden meerdere keren van plek gewisseld, maar iedere keer kregen we het voor elkaar om maar een paar straten van elkaar vandaan te wonen.

De tijd in het studentenhuis…alleen dat was al goud! Vanaf het eerste moment een klik die nooit meer is verdwenen. Midden in de nacht kroketten bakken na het stappen en de volgende ochtend uren op bed soaps kijken. In de tuin hangen en spelletjes spelen totdat de zon onderging. Bij elkaar aankloppen en weten dat er een luisterend oor voor je klaar zat met thee.

Hoewel we verschillen qua types hebben we genoeg gemeen: overal waar wij samen waren en zullen zijn maken we het gezellig.We filosoferen erop los en lachen om de stomste dingen. Spontaan voor de deur staan met chocolade als één van de twee dat nodig heeft. Het woord ‘wijntje?’ als bericht is genoeg om daarna met een kussen op de vloer televisie te kijken met chips erbij.

Blij voor haar dat ze dichtbij haar familie en werk gaat wonen. Dankbaar voor de tijd die we in Breda samen hebben gehad. Dit afscheid is een nieuw begin, met een slaapplek in het centrum van Venlo. Dat wordt kruipend naar huis komende carnaval.

Ze heeft tien vingertjes, tien teentjes en het liefste snoetje van de hele wereld. Ze maakt de donkere dagen voor kerst zo zonnig. Met haar in mijn armen en mijn andere nichtje aan mijn zij besef ik in één klap waar het om draait: samen zijn met de liefste mensen, groot én (heel) klein.

Ze kwam net na de Sint maar ruim voor de Kerstman. Het telefoontje van mijn zus bracht de vreugdetranen. Haar naam klonk meteen vrolijk en eigen. Maar dan haar vierde naam…wat een eer!

Lieve Jorieke, ik ga je verwennen zoals alleen een tante dat kan. Niet met de duurste cadeaus, maar met liefde, aandacht en oneindig veel plezier. Samen naar de eendjes, puzzelen, trampoline springen en dansen op K3. Deze trotse tante zal er altijd voor jou zijn.

Na een onrustige nacht begeef ik mij met moeite naar de bank. Ik zet de televisie aan, want ik ben te moe om een boek te lezen. Door de stem van dhr. Phil val ik alweer bijna in slaap. Maar na een kwartier volgt Koffietijd, dat zal mij vast een oppepper geven.

Wat goed om te weten dat Nielson een nieuwe auto heeft met stoelverwarming. ‘Voor de warme billen!’ roept Loretta zonder erbij na te denken. De zanger heeft geen beestje of huisdier. Voor sommige mensen is een kind echter ook een beestje maar hij is nog geen vader. Wel houdt hij het allermeest van zijn familie. De kok Casper maakt intussen een stevige linzensoep en Loretta kijkt er vies bij.

Na mijn middagdutje zap ik verder en kies ik voor meer diepgang bij the Hills. Mocht je deze serie niet kennen, het gaat over het zware leven van jongens en meiden in Hollywood. Geen idee hoe oud ze zijn, want dat kan ik niet inschatten met de lagen make-up die ze dragen. Ze krijgen veel te verduren. Heidi stort in na 7 maanden verkering en weet niet meer waar ze haar geluk moet vinden. Intussen staat Lauren voor een lastige keuze: brengt ze de zomer door met haar vriend in een kast van een strandhuis in Malibu of gaat ze voor een wereldstage in Parijs? Heidi krabbelt weer op en wordt verliefd op de foute Spencer. Dat zorgt voor nog meer problemen, zelfs dé vriendschap uit de serie gaat eraan.

Ik ga na drie dagen ziek zijn en binnen zitten ook maar eens proberen op te krabbelen. Verse soep maken en daarna de frisse lucht in voor een wandeling. Misschien doe ik zelfs wat mascara op, maar daar blijft het bij. Ik word nooit een Hollywood vrouw.