overig

Het heeft al gevroren ’s nachts maar ik wil het niet. Ik wil het niet! Dat warme winterdekbed laat ik nog beneden in het opberghok. Geen haar op mijn hoofd om al onder zo’n dikke laag dekens te gaan liggen. Het is oktober en in deze maand hoort het te nazomeren. Dat je tussenjas net te warm is en dat een terras tot een uur of tien nog te doen is zonder een sjaal. Vanaf morgen heb ik vakantie en ga ik hoe dan ook minimaal één keer tot laat buiten rondhangen.

Vakantie, mijn favoriete woord en echt te lang geleden trouwens. 5 mei stapte ik uit het vliegtuig vanuit het warme Bangkok en sindsdien heb ik doorgebikkeld op het werk. Ik mag weer gaan uitslapen, lang opblijven en net een wijntje meer drinken. Wat ik in ieder geval wil is een nazomervakantie in plaats van een herfstvakantie. Geen dikke trui aan en al helemaal geen wollen handschoenen. Cocktails drinken en wie weet neem ik wel een duik in de zee. Moet best nog kunnen toch?

Ik zal in Nederland blijven (helaas) maar de volgende steden en dorpen staan op de planning: Tilburg, Rotterdam, Leiden, Hilvarenbeek, Schijndel en misschien nog Poederoijen. Toch een wereldse reis zo in een week. De plannen kunnen nog wat wijzigen, maar wat er zonder twijfel in mijn koffer bovenop ligt:

Waarom heb ik zolang rondgedwaald in de Android wereld? Ik liep ontelbaar vaak vast en wist eigenlijk nooit welke apps ik precies op mijn telefoon had. Om nog maar te zwijgen over die gekleurde lampjes die bleven knipperen als er weer iemand mij via welk kanaal dan ook nodig had, gek werd ik ervan.

Sinds een paar maanden ben ik genezen en tot over mijn oren op Apple. Nog nooit zo tevreden met een telefoon geweest. Alles gaat makkelijker en sneller. Verder kreeg ik via een collega de gouden tip om apps te clusteren. Zo hoef ik nooit meer naar rechts te blijven swypen om de app te vinden die ik zoek.

Het enige probleem is dat ik meer wil. Ik wil een bloedmooie splinternieuwe MacBook. Mijn huidige laptop werkt alleen nog met de oplader in het stopcontact. Iets met een lege accu en zwaar verouderde programma’s. Dus ga ik vanaf nu (be) sparen. Tot nu toe heb ik de volgende dingen bedacht om die MacBook de mijne te maken:

• een Airmiles pas aanschaffen, zodat ik kan sparen voor de Efteling in plaats van 100 euro op een dag uit te geven in Kaatsheuvel
• lid worden van de bibliotheek, die reusachtige boekenkast met eigen boeken kan altijd nog
• geld verdienen met bloggen. Het plan ligt er al…
• bekijken of de website gratis.nl nog bestaat en wat daar gratis te halen valt
• alle spullen in huis die ik niet meer gebruik en ergens weg liggen te kwijnen verkopen via Marktplaats
• heel cliché maar het zal zeker geld schelen als ik slechts 2 keer per week naar de supermarkt ga en groenten en fruit op de markt haal
• niet meer overal zomaar koffie drinken, alleen als ik afgesproken heb of wil bloggen over een nieuwe koffietent
• qua kleding heb ik echt geen 5 rokjes nodig in het najaar en ook geen 3 winterjassen, minimaliseren dus en zorgen dat ik zoveel mogelijk kan combineren

Vergeet ik nog iets?

Met een trots en voldaan gevoel presenteer ik mijn nieuwe website: Praatje van Kaatje! De naam was al even bekend, maar de vormgeving nog niet. Die valt ook moeilijk te beschrijven, je moet het gewoon zien. Liefst ook via de laptop als je de mogelijkheid hebt, voor het totale plaatje.

Ondanks dat ik de restyling heb laten doen door Eunoia Studio was het toch een flinke klus. Want samen moesten we puzzelen, uitvinden en vergelijken. Ik had het idee dat ik net zo vaak en snel keuzes moest maken als tijdens een verhuizing. Het dromerige en romantische sprak mij meteen aan in het Theme wat ik gekozen heb, samen met de zachte kleuren en de rustige uitstraling. Het past gewoon precies bij wie ik ben en wil zijn.

Oh en de categorieën! Chaotisch als ik ben, kan ik nu mijn blogs gaan onderverdelen. Wat een oplossing voor mij en voor de lezer. Als ik mij een keer verveel de komende tijd ga ik alles ordenen, heb ik meteen een excuus om mijn geschreven blogs nog eens te lezen.

Ik heb ook een nieuw mailadres in**@**************je.nl. Voor een idee voor een nieuwe blog, een schrijftip of iets anders wat je gewoon kwijt wil. Want een praatje maak je nooit alleen.

Ik wil er al dagen over schrijven. Het van de daken schreeuwen. Maar ik werd deze week opgeslokt door lange werkdagen en de nodige activiteiten tot laat in de avond. Weinig slaap en een vol hoofd, met als gevolg een rem op mijn creativiteit.

Dat is voorbij nu, het is weekend en ik kan het ein-de-lijk vieren: ik ben al zes jaar tante! Ze was slechts drie uur oud, toen ik haar voor het eerst zag. Het was liefde op het allereerste gezicht. Samen met haar is het al zes jaar lang één groot feest. Kleuren, verven, Barbie’s optutten, de trampoline onveilig maken en de verjaardag van Woezel vieren. Inclusief taart en gezang. Dansen en springen in de kamer, ook al zit deze vol visite. Picknicken bij de eendjes en daarna mijn hoofd stoten in de glijbaan. Want niets is te vergelijken met het gevoel van weer even kind te mogen zijn.

Ze is zes en zal steeds meer gaan lezen, schrijven en groeien. Ze wordt deze winter zelfs een grote zus en ik tante in het kwadraat. Ons volgende afspraakje staat al gepland: haar ophalen van school (ofwel: in de armen vliegen want tante Karin staat haar niet iedere dag op te wachten) en dan Frozen kijken op de bank met chips en de knuffels. Ik kan niet wachten. De rol van tante wil ik nooit meer kwijt.

Het enige plan deze zondag was om een biertje te gaan drinken op Breda Barst. Maar zoals altijd als mijn vader en zijn vriendin naar Breda komen, nemen we vooral overal de tijd voor. Na een stevige lunch liepen we door de winkelstraat en kwamen we meteen bekenden tegen. Kletsen in de zon over vakanties en shoppen, helaas hadden zij net niet genoeg tijd om samen een kop koffie te gaan drinken op het terras. Maar ze wezen ons er wel op dat de Grote Kerk vandaag geopend was voor het publiek.

Wat een indrukwekkend altaar heeft die kerk! Ik ben er ooit eerder even binnengelopen maar waarschijnlijk met een grote zonnebril op want hoe heb ik dat nou kunnen missen. Diverse voorvaderen van het Koninklijk Huis liggen er begraven en de grote luchtbogen en kerkramen maken de kerk enorm ruimtelijk en licht.

Maar dan Breda Barst. We werden nogal wakker geschud na onze gebeden en konden maar geen terras vinden om wat te gaan drinken. Hier waren wij duidelijk niet op onze plek in zondagse kleding en met vooral behoefte aan zon en een goed gesprek.

Bij de Haven voelden wij ons meteen thuis en daar konden we dat langverwachte biertje wel gaan proeven. Deze laatste zomerdag was precies zoals ik het wilde. Met als afsluiting traditiegetrouw een potje kaarten thuis met wijn en toastjes.

Nu op naar de herfst en morgen terug in de schoolbanken: het schrijven voor kinderen  kan gaan beginnen!