Na maanden klagen over dat ellendige hardlopen was de grande finale
toch eerlijk waar geweldig. Na een halve nacht buikgriep (waren dat de
stalen zenuwen of de sushi van vrijdag?) stond ik aan de start met weet
ik hoeveel mensen. De vijf kilometer doet iedereen kwam ik achter. Maar
niet iedere hardloper wordt aangemoedigd met een creatief spandoek!
Helaas liep ik te snel om deze te zien, maar ik heb van iedere kilometer
genoten.
Een jongen met een drumstel onderweg die maar bleef spelen, ineens een
harde gil met ‘kom op Karin’ en ik was al over de helft. De adrenaline gierde
door mijn lijf, de laatste meters over de brug bij de Haven voel ik nog tot in
mijn kuiten. Ik zal het nooit vergeten, mijn eerste en laatste deelname aan
de Singelloop in Breda. Met een tijd om trots op te zijn.
8 Comments
Yes, you did it and made it! Proud x
Yeah Easy Way powerrrrr
Super goed Kareen !!!!
Zo met dat spandoek ben je een echte kampioen.
Dat rose van je vest zie ik als zilverkleur, net als die echte lopers.
Je lijkt wel “Kiep le Kat” Hihi
Hihi ja ik kan BIJNA voor een echte hardloper door…
Hem kareen van langen.
Als vrouwen zijn bevallen zeggen ze ook altijd ” nooooooooit meer”
Maar een jaar later is het toch weer zover.
Dus zeg nooit nooit.
Grtn van een trouwe supporter.
Ik garandeer je, hardlopen NOOIT meer 😉
Herkenbaar Kareen! Dacht ik zelf ook na het lopen van mijn halve marathon in Breda (lees maar in mijn blog van vandaag op //www.ysporten.nl). Toch blijft hardlopen wel erg leuk en heb ik me nu ingeschreven voor mijn volgende halve marathon. Heb ik toch weer een mooi doel om voor te trainen. Dat motiveert toch!
Goed zo! Leuke blog heb je daarover geschreven, maar voor mij blijft hardlopen eenmalig. Genoeg andere sporten die ik leuk vind gelukkig.