Ik ben er weer helemaal klaar mee. Een paar maanden geleden stapte ik uit het vliegtuig en had ik mezelf beloofd niet meer zoveel met mijn telefoon bezig te zijn. Want na ruim 24 uur zonder WIFI in Bangkok en in het vliegtuig was ik zo rustig dat ik totaal in paniek raakte toen ik mijn telefoon weer aanzette. De app’jes en mailtjes vlogen in het rond. Voor mijn gevoel wilde iedereen ineens alles van mij. Terwijl ik alleen de belangrijkste personen wilde vertellen dat ik veilig geland was. De grote verhalen vertel ik nog altijd niets liever dan persoonlijk. Samen met de foto’s, zodat ik de aah’s en ooh’s kan horen en niet het duimpje zie verschijnen op Whatsapp.
Na het lezen van dit artikel van Studenten.net weet ik het helemaal zeker. Het moet anders met mijn internetgebruik. Het bewijst namelijk dat je mobiel altijd direct voor afleiding zorgt, ook al ligt hij niet eens dichtbij. Focussen is voor onze generatie bijna onmogelijk geworden, hoe hard je het ook probeert. Ik wil het niet meer. Ik wil schrijven en lezen en buiten zijn en beleven. Ik wil niet binnen zitten en wachten totdat de verhalen en foto’s op mijn scherm verschijnen. Ik wil mijn eigen verhaal maken, met real life mensen en ervaringen.
Het gaat mij te ver om nu mijn mobiel in de prullenbak te gooien, maar ik ga wel dat gevoel van rust in Thailand terughalen. Morgen. Vanavond als ik ga slapen zet ik de WIFI uit en die gaat pas woensdagochtend weer aan.
Ik kan niet wachten om te vertellen hoe het was en kan iemand mij vertellen hoe ik ook alweer moet sms’en ;)?
No Comments