Zestien jaar, zes huizen, één studie en drie banen. Tranen van geluk en van verdriet, lachbuien, stevige stapavonden, gevonden en weer verbroken liefdes. Lekker de natuur in bij het Mastbos of tijdens een fietstocht langs de Mark.
Ik typ deze blog vanuit ons huis waar het met de dag knusser en vertrouwder is nu de spullen vanuit de stad een plekje vinden in Sint-Michielsgestel. Vannacht sliepen we samen voor het laatst in het zesde huis. Na een bezoek aan de favoriete winkels en speciaalbiertjes bij Sam Sam had ik zes dromen over:
- de introductie op de NHTV, waar ik vier dagen in hetzelfde shirt rondliep en uiteindelijk met weet ik hoeveel medestudenten in dat smerige shirt in een zwembad sprong.
- een krantenjongen die we tegenkwamen om zes uur ‘s ochtends, terwijl de vogels floten en we net een broodje shoarma hadden gegeten.
- de traditionele Sinterklaasavond in het studentenhuis, met foute cadeautjes, lol om niets en het zelf verzonnen hoedenspel.
- de studiereizen naar Rome, Boedapest, Parijs en Wenen. Wat een straf om een toeristische opleiding gevolgd te hebben.
- de eerste stappen naar een volwassen leven door te gaan werken en de liefde voor het schrijven te ontdekken.
- de vriendelijkheid en openheid van de mensen die ik heb ontmoet, zowel van bekenden als van ‘vreemden’. Deze twee karaktereigenschappen heb ik in de laatste verhuisdoos heb gestopt.
No Comments