Het meisje van tien jaar dat haar eerste opstel schreef. Met veel plezier en een paar spelfouten. Dat was het begin van haar reis. Met een kompas in haar hand wist zij
toen al welke richting ze op wilde. De weg was opvallend duidelijk en zij hoefde niet
eens de bordjes langs de weg te volgen. Want de passie voelde zij diep in haar hart,
en zij was niet van plan dat ooit te laten verdwijnen.
Drieëntwintig jaar later heeft zij haar eigen blog. Deze reis is zeker voor het leven,
want niet alleen het schrijven geeft haar dat grootse gevoel. Het bloggen stuurt haar
naar plaatsen waar zij anders nooit zou komen. Van Dertigers dilemma naar klaar
zijn voor later, van eindeloos feesten naar het leventje van structuur.
Met de nodige zenuwen geeft zij zichzelf bloot, om daarvoor in de plaats datgene te
krijgen wat iedere schrijver zo graag wil. Bevestiging dat je op het goede pad loopt,
en dat anderen graag meer willen weten over jouw speciale momenten.
Je mag haar altijd storen voor een goede tip over het juiste verhaal.
Haar kompas raakt zij toch niet kwijt, dat zit veel te diep verborgen.
