schrijven

Ik ben er stil van

Stil omdat de moeder van een collega zo plotseling overleed. Stil omdat dat ook eigen verdriet naar boven haalt. Mijn lieve moeder is dan ineens weer zo dichtbij. Stil omdat de student die een onderzoek deed op ons kantoor zelf uit het leven is gestapt.

Het schrijfcafé van vanmiddag stond ook in het teken van de stilte. Geen gekletst of overleg, maar een mini retraite van twee uur.

We begonnen met een kleuropdracht. Een kleurplaat voor ons neus en stil aan de slag. Na zo’n tien minuten merkte ik dat ik alleen maar gefocust was op het kleuren. Het leek wel of ik in mijn eentje aan die tafel zat. Ontspannen en langzaam kleurde ik zonder plan. Iedereen deed het op zijn eigen manier. De ene schrijfcollega wat opstandig en een ander geheel buiten de lijntjes.

Daarna gingen we verder met een woord. Enveloppen met steeds één woord daarop geschreven werden rondgedeeld. Je mocht uitkiezen welk woord je het meest aansprak. Behalve ik, want ik was de laatste in de rij. Ik kreeg het woord afwachten. De oefeningen die volgden maakten het helder: afwachten is op dit moment hét woord voor mij. Niets steeds rennen en dingen in de hand willen houden. Kleuren, schrijven en muziek luisteren, dat hielp tijdens deze retraite goed bij mij. Weinig gedachten, maar veel inspiratie. Afwachten is het nieuwe ontspannen.

IMG_0375

Previous Post Next Post

8 Comments

  • Reply Karen 29 oktober 2015 at 20:13

    De laatste in de rij zijn kan dus mooi uitpakken, het thema koos jou 🙂
    Leuk om te lezen hoe het voor jou was.

    • Reply Karin 29 oktober 2015 at 20:52

      Ja precies je hoeft niet altijd haantje de voorste te zijn om geluk te hebben 🙂

  • Reply Helma 29 oktober 2015 at 21:52

    Geïnspireerd door de stilte, met jullie mam dichtbij, heb jij weer een mooi verhaal op papier gezet!

    • Reply Karin 29 oktober 2015 at 22:00

      Lieve Helma, dank voor deze mooie woorden!

  • Reply Monique Smit 29 oktober 2015 at 21:58

    Mooie oefening van geduld en…time is on your side.

    • Reply Karin 29 oktober 2015 at 22:01

      Ja echt de oefening voor mij. Jammer dat je er niet was, tot de volgende Monique.

  • Reply Falco Renierkens 30 oktober 2015 at 11:19

    Wauw wat tof weer Karin. Lijkt me heel fijn om zoiets te doen. Iedereen kan tegenwoordig wel wat meer rust gebruiken hè 🙂 Al kan het misschien ook heel moeilijk zijn als je bepaalde dingen moet verwerken. Die komen dan waarschijnlijk extra sterk naar boven.

    • Reply Karin 30 oktober 2015 at 12:14

      Ja klopt inderdaad. Een schrijfcafé is trouwens echt een aanrader voor iedere blogger!

    Leave a Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.