Het lente seizoen is geopend en wij springen op de fiets naar Den Bosch voor een etentje buiten de deur. Aangezien stamppot tot vervelens toe op het menu heeft gestaan deze winter (mijn schuld, ik kan het iedere dag eten met zelfgemaakte gehaktballen, rookworst of speklappen) kiezen we vanavond voor een keuken uit Verweggistan.
We vieren de lente en onze negen maanden verkering in Afghaans Restaurant Zaher, een intieme plek aan het water tegenover bioscoop Vue. Onze jassen worden keurig opgehangen en de serveerster wil ons graag verrassen met een driegangenmenu van diverse hapjes om zo de Afghaanse keuken uitgebreid te leren kennen. Enthousiast knikken we ja en nieuwsgierig wachten we de eerste gang af. Zal het pittig zijn of zoet? Gaan we de deur uit met buikpijn of zijn onze darmen sterk genoeg voor deze gerechten?
Jeetjemina, wat zijn deze hapjes stuk voor stuk smaakvol! Het voorgerecht bestaat uit gemarineerde kippendijstukjes aan een spies, een gestoomd kussentje gevuld met gekruid gehakt en brood met koriander dip. Tijdens het hoofdgerecht staat onze tafel bomvol met schaaltjes en proeven we onder andere mals lamsvlees, rijst, frisse tomaat, kalfsvlees, linzen en kidneybonen in tomatensaus. Het culinaire feestje wordt afgerond met huisgemaakt wortelijs, moerbeijenijs en fris sorbetijs.
Ik ben betoverd door de Afghaanse keuken, ondanks dat ik door de pittige kruiden kamp met hevige nadorst en een neus die niet bij te snuiten is.
No Comments