reizen & uitstapjes

Boer Henk heeft een minicamping in het dorp Burgh Haamstede. Voor twee nachten verbleven we daar en bijna ieder uur schrokken we ‘s nachts wakker van de klok van de kerktoren. Henk stoort zich er niet aan hoor, want hij is zo nuchter als een eh Zeeuw. Een jaar of vijfenzestig gok ik met een bruine kop om jaloers op te zijn. Het lijkt wel of hij het maak je niet druk, alles op zijn tijd principe heeft uitgevonden.

De dekselse kertoren
Ondanks het lawaai van de kerktoren hebben wij een zorgeloze tijd gehad in Zeeland. We huurden een stevige E-bike en trokken daarmee door de uitgestrekte duinen en omliggende dorpen. Het gaf een vrij gevoel waar je tijdens een stressvolle dag op kantoor alleen maar van kan dromen. Er was alleen één stressmoment in Renesse, want de accu van de fiets van mijn vriend was zo goed als leeg. Hoezo is er in dit toeristische dorp geen enkel oplaadpunt te vinden?!

Henk de held
De redding kwam in ons ‘eigen dorp’, want boer Henk had een paar stopcontacten op de camping beschikbaar. We aten mosselen bij de tent en dronken voldoende wijn om deze keer een paar kerkklokken niet mee te krijgen.

Curaçao in eigen land
Op zondagochtend pakten we de tent weer in en maakten we een laatste ronde op de E-bike. We hadden van te voren geen route bepaald en fietsten de andere kant op. Daardoor genoten we onverwachts vanaf het heuvelachtige duinlandschap van dit uitzicht:

Het strand van Nieuw Haamstede, dat is een stukje Curaçao in Zeeland. Wat een bofkonten waren wij; de zon brak ter plekke door waardoor de zee een azuurblauwe kleur kreeg. Wist je dat de stranden van Burgh Haamstede al diverse keren zijn onderscheiden voor de hoge kwaliteit van mens- en natuurvriendelijk toerisme? Gaaaaat dat zien!

Ik denk dat ik aan één blog niet genoeg heb. Ik kijk met genoegen terug op de vakanties die ik vanaf kleins af aan heb gehad. Alleen vertel ik niet gauw over de momenten die minder fraai waren…Vooruit ik maak voor jou een uitzondering, want misschien kan ik dan het leed een plekje gaan geven:

• De Oostenrijkse bergen zijn een paradijs voor mountainbikers, dus wij schreven ons in voor een avontuurlijke tocht. De berg op in Nenzing, op een hete dag in juli. Na tien minuten liepen mijn vader en oom met vier chagrijnige kinderen en hun fietsen kilometers omhoog. Bij de daling leek ons laatste uur geslagen, want we moesten langs een steile, levensgevaarlijke helling . We bleven koelbloedig, maar we dachten achteraf alle zes: wat als…nooit meer!
• Iets met een hotelkamer in Blanes waar ik met een vriendin in polonaise binnenkwam, terwijl een andere vriendin met hevige tandpijn net terug was uit het ziekenhuis. Daar was zij bijna gedwongen om een wortelkanaalbehandeling te ondergaan, terwijl ze de Spaanse arts amper kon verstaan.
• Met de Lelijke Eend naar een camping op Texel in de duinen, dan kom je vanzelfsprekend bruin en opgeladen terug. De regen bleef de hele week aanhouden, waardoor we gedwongen werden om de kroeg als ons thuis te maken. Die bruine tint konden we vergeten en met moeite hielden we onze ogen open op de terugweg.
• Als je bij de Sint-Pieter in Rome een hooikoortsaanval krijgt heb je een probleem. Ik viel flauw van de hitte in combinatie met de hooikoorts en werd direct naar de kelders van het Vaticaan gebracht. Vervolgens moest ik in mijn ‘beste’ Italiaans uitleggen dat ik een medicijn nodig had tegen de hooikoorts.

1. Je bent gemiddeld 16 uur per dag buiten. Dat is verschrikkelijk gezond en je hebt gegarandeerd een bruin kleurtje bij terugkomst.
2. Er is geen televisie of laptop in de buurt, alleen een haperende internetverbinding. Je moet praten met elkaar en daardoor is de kans groot dat het een positief effect heeft op je relatie.
3. In de Ardennen is het 100% afzien: tijdens een wandeling blijf je zuchten van het uitzicht en doen de groene kleuren bijna pijn aan de ogen.
4. Iedere medekampeerder zegt je gedag en als je pech hebt gaat hij of zij spontaan een gesprek aan. Wees gewaarschuwd, want voor je het weet heb je een vriendschap te pakken!
5. De barbecue zorgt ervoor dat je niet vluchtig kan eten en op sommige campings is het toegestaan om een vuurtje te maken. Stel je voor, dan zit je nog langer ontspannen voor de tent te kletsen.
6. Door te leven in de buitenlucht op een camping is het onvermijdelijk dat je hoofd leeg raakt. Hoe vervelend is het om nergens over na te kunnen denken?

Paniek
Kun jij je voorstellen dat het mogelijk is om in een half uur tijd een tent op te zetten, het luchtbed op te blazen en met een wijntje bij het vuurtje te zitten? Ik raakte in paniek afgelopen vrijdag, we vertrokken rond zes uur richting België en ik zag het al voor me…

Kamperen zonder stress
Want als ervaren kampeerder ken ik het gedoe. Een tent opzetten terwijl de helft van de haringen ontbreken en jezelf uitputten met het opblazen van dat ellendige luchtbed. Intussen wordt het langzaam donker en heb je geen idee of de tent waterbestendig is. Niets van dat afgelopen weekend, er is geen zweet of irritatie aan te pas gekomen! We hebben ons vakantiehuis gevonden, deze luxe tent kan tegen een  regenbui en op het luchtbed slapen we fantastisch.

We verblijfven op de kleine camping Tro Do Way in Bertogne, vlakbij de toeristische plaatsjes La Roche en Bastonge. Het campingveld ligt midden in de natuur aan een kabbelend riviertje waar de vogels concerten geven. RUST staat centraal hier, tussen 22.00 en 8.00 uur hoor je alleen fluisterende stemmen en een rits van een tent die af en toe open en dicht gaat. De twee eigenaren hebben hun droom waargemaakt door een camping te runnen in het hart van de Ardennen. Zij hebben het geluk om het hele jaar door in deze groene omgeving te mogen leven en te werken.

Wandelen en bier proeven
Na een avond bij het vuur en een goede nachtrust wandelen we vanaf de camping de bossen in en zien we hoe betoverend deze omgeving is. Hoge bomen, bergen, pittoreske huizen, koeien en eekhoorntjes. In twee uur tijd zijn we slechts vier mensen tegengekomen. In de middag vertrekken we naar Brouwerij Achouffe en drinken we ons favoriete bier op het terras aan het water. De zon schijnt rijkelijk en in de avond gaat daarom de barbecue aan en maken we wilde plannen voor de zondag.

Durbuy
De kampeervakantie sluiten we af in het kleinste stadje van de wereld Durbuy. Vanuit de rust stappen we de toeristische drukte in en lopen we door smalle straatjes met een elegante uitstraling. Het voelt alsof we in een Franse film zijn beland en intussen laten we de indrukken van de afgelopen dagen op ons inwerken. Ik denk dat we ons vakantiehuis op niet al te lange termijn weer neerzetten op deze groene plek in de Ardennen.

Ken je dat gevoel? Je bent twee dagen op reis geweest en uitgerust in het kwadraat. Alsof het minimaal een week was. Dit weekend hebben wij met een open blik de stad Deventer én de Veluwe bezocht.

Want in Deventer raken de ogen niet verveeld. Minstens wat overbelast, want in deze boekenwinkel weet ik als boekenwurm niet waar ik moet beginnen. De boekenkasten puilen uit en er is een boekenkelder waar ik het boek vind dat de mijne gaat worden over het leven van Anton Pieck. Toepasselijk, want de stad Deventer kan zo het decor zijn voor een sprookje.

Smalle straatjes met pittoreske huizen en talloze winkels met hebbedingetjes voor in huis of voor in de mond. De bourgondische mens komt hier niets te kort, op de markt kun je bij bijna iedere kraam wat proeven en de vele cafés met terrassen laten zien dat niet alleen in Brabant de nachten lang zijn.

Na Deventer vertrekken we naar ons chique hotel: de Hoeve van Nunspeet. Midden in de bossen slapen we diep en lang om vervolgens slaperig het ontbijt naar binnen te werken. We trekken onze wandelschoenen aan en lopen met de zon voorop door het dichtstbijzijnde bos. De vogels fluiten, de wilde zwijnen slapen en wij zijn intussen klaarwakker.

Op de terugweg nemen we een uitzonderlijke afslag. Mijn vriend heeft gehoord van een verlaten radiostation ergens in het midden van de Veluwe. Ik zet de navigatie aan en na wat hobbelige zandwegen bereiken we het dorp Radio Kootwijk. Dit is een voormalig zenderpark op de Veluwe dat in de eerste helft van de twintigste eeuw een belangrijke communicatieverbinding vormde tussen Nederland en zijn toenmalige koloniën, met name Nederlands-Indië. Het werd gebouwd vanaf 1918. Ook werden er voor werknemers woningen gebouwd, die samen het gelijknamige dorp gingen vormen (bron: Wikipedia).

Hoewel het een verlaten plek is en het moeilijk voor te stellen is dat je hier kunt wonen, is de omgeving adembenemend. De ideale plek om onze stad & natuur trip af te sluiten, we hobbelen de Veluwe uit en vertrekken met een dosis vitamine E(nergie) naar het zuiden.