Jas aan omdat het fris lijkt buiten. Nadat ik een zware tuintafel en stoelen heb gekocht loop ik (inmiddels zonder jas) zwetend over de meubelboulevard. De zon verdwijnt ineens en de wind wordt krachtiger. Jas toch maar weer aan.

Thuisgekomen is de temperatuur onaangenaam koud dus ik draai de verwarming omhoog. Totdat de zon terug is en de woonkamer meteen een sauna lijkt. Hop, de verwarming snel uit want dat is toch zonde van het geld…

Ik krijg er stress van. Ik vind de net-niet-lente stom. Iedere ochtend dubben wat ik aan moet doen. De hele dag koukleumen in mijn zomerjasje omdat ik te positief de deur uitliep. Mij belachelijk voelen met een sjaal om terwijl het zonder niet te doen is ‘s avonds op straat.

Kom eens op met die lente met oneindig veel zonnestralen. Zweten totdat je erbij neervalt. Slippers aan en absoluut geen jas. Ik maak mijn balkon schoon en zet de plantjes en kruiden klaar. April doet wat hij wil, maar ik ook.

Ondanks de aanslagen in Brussel en de dood van Johan Cruijff blijven we in Schijndel met beide benen in de wei staan. Zeuren bij de ingang, omdat er potjandorie maar één rij is voor de dagkaartjes. In een propvolle tent waar we nog net adem kunnen halen vooraan willen staan bij hét nieuwe talent uit Schijndel.

Nadat we de rij overleefd hebben en de jassen achterlaten in een kluisje – we hebben geen jas nodig hoezee! – gaan we eerst ronddwalen over het terrein. Ieder jaar komt er een stukje Paaspop bij, maar het gevoel van thuiskomen blijft. Oude bekenden met nieuwe verhalen, de friet is om te smullen en een garantie van een overweldigende line up. Iedereen kan hier zijn ei kwijt, van techno tot country en van Hollandse muziek tot stevige rock.

Douwe Bob zorgt voor vrolijke gezichten in de grootse Apollo tent. Johnny Cash herleeft en wij maken onze eerste danspassen. Vervolgens zien we in de Jack Daniels tent hoe sterk Dave Vermeulen op het podium staat. Een krachtige stem en knap gitaarwerk. Ooit verkocht hij Swiffers, maar dankzij een finaleplaats bij the Voice of Holland kan deze man uit Helmond de Blokker wel gedag zeggen.

Het wordt na tienen, de jassen moeten eigenlijk aan maar wij negeren het en proppen ons het warme Theater in. Want daar zal Schijndels trots Baby Blue optreden. Wat gaan zij los! Nooit eerder zag ik een band die zo intens geniet van muziek maken en optreden. Bij iedere noot zie ik de zanger denken: ‘Wat gebeurt hier? Staan wij hier echt?’ Deze jonge mannen laten hun droom uitkomen: spelen in de achtertuin op Paaspop.

Nat van het zweet maken wij een laatste stop bij de Dolle Mina, we zingen mee met Hollandse krakers en voelen onze benen zwaarder worden. Na enen lopen we gapend naar de fietsen, Schijndel heeft het festivalseizoen weer te gek geopend.