reizen & uitstapjes

Ik zie verdwaalde glitters op de trap en heb extra koffie nodig om op te starten. We vierden gisteren carnaval in Schijndel, ‘t Skonste plekske van hil de wirreld 😉  Fijne herinneringen kwamen er naar boven tijdens de optocht en de afterparty in Tapperij de Beurs. Alleen weet je wat het grootste verschil is met 19 jaar geleden?

Onze grote vriend de mobiele telefoon. Als je een vriendin kwijtraakte in de drukte met carnaval, zag je haar een uur later wel weer in de rij bij de wc. Zodra je haar nu uit het oogt verliest, pak je gelijk de telefoon erbij om een bericht te sturen. De spontaniteit is eraf en je hebt minder kans om in het rond te kletsen. De foto’s maakte je met een wegwerpcamera en dan bleef er een kleine selectie over om te bewaren. Met onze mobiele telefoon zit er geen rem op het fotograferen. Voor je het weet staat die gênante foto op Instagram, terwijl dat gisteravond zo’n leuke leek om te plaatsen…

Als je social media alleen privé gebruikt is het misschien geen ramp, maar met een zakelijk profiel vind ik dat niet kunnen. Ik plaats als ondernemer ook privé berichten, want waar ik het liefst over schrijf = wat ik het liefst doe in de vrije uurtjes. Ik ben alleen selectiever en bewuster bezig met wat ik erop zet. Ik wil inspireren met wat ik post, zodat jij ook die prachtige wandeling gaat maken of dat ene boek zal lezen.

Hoe zit dat bij jou, kun je privé en zakelijk goed scheiden op social media? Of heb je geen rem erop en wil je alles van jezelf laten zien?

1. Overweldigend: deze stad zorgt ervoor dat je ogen geen moment rust krijgen. De toeristen en inwoners krioelen door elkaar in de stad en in de metro. De terrassen en restaurants zijn niet te tellen, zowel beneden als bovenop de heuvels. Ondanks de drukte merken we dat de Portugezen minder gehaast zijn dan wij. Ze nemen de tijd om bij te kletsen op straat en weten dat hard werken niet gelijk staat aan stressen.
2. Eigenaardig: echt ie-de-reen hangt zijn was buiten op straat!
   Als ik een fles wijn koop in de winkel, vraagt de verkoper of deze gelijk open moet worden gemaakt. Zo tegen het einde van de middag nemen de Portugezen een shotje met kersenjenever en wij doen er vrolijk aan mee. Aan de ene kant zien we de indrukwekkende gebouwen en straten, aan de andere kant de graffiti, het vuilnis wat op veel plekken rondslingert en de schaamteloze drugsverkoop.
3. Goedkoop: koffie en bier hoef je hier niet met mate te drinken. Voor drie euro in totaal genieten we ieder van een espresso met een pastéis de nata (een typisch Portugees gebakje). Voor een diner hoef je ook geen dikke portemonnee te hebben, verse vis met pasta en twee drankjes erbij is haalbaar voor nog geen twintig euro per persoon.

   

4. Vermoeiend: net als Rome is Lissabon gebouwd op zeven heuvels. Wil je een ruim uitzicht over de stad ervaren dan moet je er wat voor over hebben. Stevige schoenen zijn een vereiste en zorg ervoor dat je in goede conditie bent voordat de stedentrip begint. Ik vond iedere klim de moeite waard, omdat op de heuvels het leven net wat anders is dan beneden. In deze straatjes leeft er in de avonduren een erg intieme sfeer.
5. Temperamentvol: dit is vooral te merken tijdens het Nieuwjaarsfeest op het grote plein aan de rivier de Taag. Na een magische vuurwerkshow willen we net als de rest van de toeschouwers de weg naar huis vinden. We raken bijna verdrukt in de massa en komen met moeite de metro met luidruchtige mensen in en uit. Hierna kiezen wij voor wat minder temperament en bezoeken we met de trein de badplaats Cascais en het sprookjesachtige Sintra. Wat een bijzondere indrukken krijgen we daar onder het genot van het geluid van de golven en de geur van eucalyptus:  Cascais

1. Ga zeehondjes in het wild spotten bij de Brouwersdam, de verbinding tussen de eilanden Goeree-Overflakkee en Schouwen-Duiveland. Nooit geweten dat ze daar zomaar rondzwemmen!
2. Haal verse oesters van het strand en slurp ze op bij het haardvuur. Als het binnen je budget past, is het aan te raden om er champagne bij te drinken. Rode wijn is ook een optie, want wie is daar niet groot mee geworden?
3. Zet de wekker om acht uur en maak een zondagse wandeling in stilte. Minstens de helft van Zeeland ligt te slapen, waardoor jij rustig kan wandelen op het strand. Met een dikke jas en handschoenen aan (of bij ernstige weersomstandigheden een Jägermeister op zak) is de kou prima te verdragen.
4. Waai uit in de bruisende badplaats Domburg, hier maak je een fotoreportage voor de thuisblijvers en eet je een gezond visje in het dorp.
5. Zing alle liedjes op de radio luid mee in de auto en vergeet niet om de schelpen thuis direct uit te stallen. Als je het dan waagt om weer in het hoofd te kruipen, zet je een schelp op je oor en is de onrust weer verdwenen.

Spookstad Stolberg
Zou er een bloedstollende moord hebben plaatsgevonden, vlak voordat wij aankwamen in het centrum van het Duitse Stolberg? Misschien was het niet slim om zonder uitgebreid onderzoek hier een hotel te boeken. Wist ik veel dat we op deze manier op een bijna uitgestorven plek terecht zouden komen. Er is echter één restaurant geopend, waar we een eerste Bitburger kunnen drinken tegen de schrik.

Buiten dat is het een genot om door de straten te wandelen met al die kleurrijke huizen. Het kasteel bovenin heeft dezelfde prachtige stijl en stamt uit de Middeleeuwen. Naast het oude stuk is Stolberg een industrieplaats, maar wij blijven liever hangen in dit gedeelte. Na een romantisch diner in de Gyros tent gaan we op tijd slapen, want morgen gaan we een volgende uitdaging aan.

Verdwalen bij de Sint-Pietersberg

Na een ontbijt in Maastricht besluiten we de Sint-Pietersberg te gaan beklimmen. Gek genoeg is dat het probleem niet, want voor je het weet heb je de top bereikt. Alleen moet je daarna niet de fout maken om een lange wandeling te maken in de omgeving, terwijl de weersvoorspellingen slecht zijn…

We volgen in het begin braaf de bordjes en het lijkt alsof we in een mangrove terecht zijn gekomen. Een flinke pas erin nu, want de regen begint te veranderen in hagel. We raken onze oriëntatie kwijt en pakken de navigatie erbij. Mmm we zitten wel erg ver van die verdraaide berg af. Daarom is het besluit snel genomen: naar beneden lopen en het vertrouwde pad verlaten.

Het volgende ogenblik houd ik met mijn handen een dikke tak van een boom vast en terwijl mijn vriend deze verplaatst, zorg ik ervoor dat ik niet naar beneden val. Ik krijg een flashback van een afdaling samen in de Ardennen, misschien is het handig als we voortaan die bordjes WEL blijven volgen. Met een inmiddels bruine in plaats van blauwe spijkerbroek komen we veilig beneden. De adrenaline verdwijnt langzaam uit ons lichaam en we stappen bibberend de warme Volvo in, op weg naar huis.