overig

365 dagen bij elkaar

Stel je ontmoet iemand via Tinder waarvan blijkt dat hij vroeger vier jaar bij je om de hoek heeft gewoond. Daarnaast is hij een oud-collega van je vader.

Dat bestaat niet

zou je denken. Dit overkwam mij een jaar geleden en intussen woon ik een half jaar samen met hem in Sint-Michielsgestel, enkele kilometers van geboorteplaats Schijndel. Het was de laatste plek op aarde waar ik verwacht had te gaan wonen. Nu weet ik: het is DE plek op aarde waar ik wil wonen.

Ik kom de bekende koppen van vroeger tegen op straat, in de yogaschool en tijdens het borrelen bij een wijnbar in Schijndel. Ik zie nu pas hoe wonderschoon het buitengebied is waar mijn wortels liggen. De familie en vriendinnen van vroeger zijn op fietsafstand te bezoeken en er ontstaan nieuwe banden. Er is gezelligheid binnen handbereik.

Samen maken we kilometers door de bossen en de bergen. De afgelopen 365 dagen sliepen we in een strandhuisje in Wijk aan Zee en ontdekten we boekenstad Deventer en een gedeelte van de Veluwe. We vierden kerst in het verlaten Vianden en hadden ons eerste camping avontuur in de Ardennen.

Met de kinderen bakken we taarten in het weekend, spelen we potjes basketbal en gaan we verplicht een keer in de maand spelen op het strand.

Met één swipe naar rechts heb ik een spektaculaire prijs gewonnen.

26 juni 2017
reizen & uitstapjes

Glamping in de Ardennen


Paniek
Kun jij je voorstellen dat het mogelijk is om in een half uur tijd een tent op te zetten, het luchtbed op te blazen en met een wijntje bij het vuurtje te zitten? Ik raakte in paniek afgelopen vrijdag, we vertrokken rond zes uur richting België en ik zag het al voor me…

Kamperen zonder stress
Want als ervaren kampeerder ken ik het gedoe. Een tent opzetten terwijl de helft van de haringen ontbreken en jezelf uitputten met het opblazen van dat ellendige luchtbed. Intussen wordt het langzaam donker en heb je geen idee of de tent waterbestendig is. Niets van dat afgelopen weekend, er is geen zweet of irritatie aan te pas gekomen! We hebben ons vakantiehuis gevonden, deze luxe tent kan tegen een  regenbui en op het luchtbed slapen we fantastisch.

We verblijfven op de kleine camping Tro Do Way in Bertogne, vlakbij de toeristische plaatsjes La Roche en Bastonge. Het campingveld ligt midden in de natuur aan een kabbelend riviertje waar de vogels concerten geven. RUST staat centraal hier, tussen 22.00 en 8.00 uur hoor je alleen fluisterende stemmen en een rits van een tent die af en toe open en dicht gaat. De twee eigenaren hebben hun droom waargemaakt door een camping te runnen in het hart van de Ardennen. Zij hebben het geluk om het hele jaar door in deze groene omgeving te mogen leven en te werken.

Wandelen en bier proeven
Na een avond bij het vuur en een goede nachtrust wandelen we vanaf de camping de bossen in en zien we hoe betoverend deze omgeving is. Hoge bomen, bergen, pittoreske huizen, koeien en eekhoorntjes. In twee uur tijd zijn we slechts vier mensen tegengekomen. In de middag vertrekken we naar Brouwerij Achouffe en drinken we ons favoriete bier op het terras aan het water. De zon schijnt rijkelijk en in de avond gaat daarom de barbecue aan en maken we wilde plannen voor de zondag.

Durbuy
De kampeervakantie sluiten we af in het kleinste stadje van de wereld Durbuy. Vanuit de rust stappen we de toeristische drukte in en lopen we door smalle straatjes met een elegante uitstraling. Het voelt alsof we in een Franse film zijn beland en intussen laten we de indrukken van de afgelopen dagen op ons inwerken. Ik denk dat we ons vakantiehuis op niet al te lange termijn weer neerzetten op deze groene plek in de Ardennen.

16 mei 2017
boeken

Hoe leef je lang en gelukkig?

 

De schrijvers van het boek ikigai bezochten voor het antwoord op deze vraag het Japanse eiland Okinawa, waar meer gezonde en actieve honderdjarigen wonen dan waar ook ter wereld.

Volgens de Japanse traditie heeft iedereen een ikigai, een reden van bestaan. Heb jij deze reden gevonden (je levensdoel) dan kun je de zwaarste stormen in het leven doorstaan. En wat zorgt er volgens de honderdjarigen uit Okinawa verder voor dat je lang en gelukkig leeft? Hieronder vijf redenen die ik uit het boek heb kunnen vissen, hopelijk word je hierdoor nieuwsgierig naar het gehele verhaal want ik vind dit een literaire aanrader in het kwadraat!

  1. Accepteer je gevoelens en gedachtes. Zijn deze obsessief, dan moet je niet proberen ze te controleren of ervan af te komen want dan worden ze juist sterker. Heet ze welkom en observeer ze, laat het er zijn.
  2. Beweeg matig en tuinier iedere dag . Eet totdat je 80% vol zit, gebruik kleine schaaltjes voor de gerechten en pak geen grote borden. Zet drie keer per week vis op het menu, met verse groenten en fruit uit de eigen moestuin.
  3. Een sterk sociaal netwerk is onmisbaar: hechte vrienden en familiebanden vergroten het geluk. Het is een traditie op Okinawa om sterke banden te hebben binnen de lokale gemeenschappen. Zo zijn er moai’s ontstaan, informele groepen personen met overeenkomstige interesses die elkaar helpen.
  4. Matige stress heb je nodig om uitdagingen aan te kunnen gaan, alleen zorg ervoor dat stress niet de grote vijand wordt. Pak iedere dag een moment voor jezelf, mediteer of ga langer dan gebruikelijk in bad. Doe rek- en strekoefeningen of geef jezelf een ontspannen hoofdmassage.
  5. Lachen is het allerbelangrijkste. Zing en dans samen met je kinderen of kleinkinderen. Vier het leven en houd je ikigai in leven tot na het pensioen.
12 mei 2017
overig

Paaspop barst uit zijn voegen


Ieder jaar schrijf ik een blog met lovende woorden over Paaspop en kan ik daarna niet wachten tot de volgende editie. Dit keer is het anders en vraag ik me af: barst Paaspop teveel uit zijn voegen om te blijven gaan?

Voor een geboren en getogen Schijndelse die opgegroeid is met dit festival voelt het  alsof ik in een doolhof ben beland. De bestrating zorgt voor een netter geheel, maar ik mis de planken met modder om door te banjeren. De tenten staan in hogere steigers en door de ontelbare kleuren en geluiden ben ik binnen enkele seconden het overzicht kwijt.

Met vrienden komen we samen in de Apollo tent voor een optreden van Hans Teeuwen. Het is raar om een cabaretier op een podium te zien praten waar normaal een band speelt. We zijn geen liefhebbers van hem en besluiten na een kwartier om verder te lopen. We dansen op reggae muziek en daarna zien we een krachtig optreden van Matt Simons. Vervolgens is het tijd voor koffie en een visje (wat een combinatie trouwens) en lopen we van de ene tent naar de andere zonder ergens te blijven hangen. De Chrystal Fighters maken het ronddwalen zonder duidelijk doel goed, wat een vrolijke en opzwepende muziek!

Het vertrouwde zit hem in het samenzijn met de beste vrienden, het kletsen met oude bekenden en het opgaan in de muziek. Ik mis echter de gemoedelijke sfeer, overzicht op het terrein en optredens zonder wachtrijen. Want de afsluiter Kensington zit er niet in, wachten in de regen totdat je in een volle tent Paaspop afsluit is niet onze manier. Ik ben nieuwsgierig hoe de organisatie het zelf heeft ervaren en of de drukte volgend jaar beter opgevangen zal worden…

18 april 2017
stukje psychologie

Sla ik door?

Als een rommelig bureau staat voor een rommelige geest, waar staat een leeg bureau dan voor? 
Einstein

Als er een top tien zou bestaan van mensen die tot in de puntjes kunnen opruimen zou ik erin staan. Ik haat rommel, viezigheid en als dingen plotseling op een andere plek liggen. Ben ik autistisch hierin? Ik vrees van wel en na het lezen van het artikel ‘Hoezo Marie Kondo?’ in Flow magazine kom ik tot de conclusie dat ik niet persé in de top tien hoef te blijven.  Marie Kondo schreef een boek over hoe je door ontspullen en opruimen orde schept in huis en in het hoofd, waardoor je geluksgevoel toeneemt.

Het artikel maakt duidelijk dat dit niet voor iedereen geldt. Albert Einstein kreeg zijn geweldige ideeën achter een rommelig bureau. Een clean desk policy is op kantoren geen slim beleid, want de sloddervossen die tussen bergen papieren, memo’s en halflege koffiebekers aan het werk zijn, blijken uiteindelijk het creatiefst te zijn.

Ik woon samen met een sloddervos en als ik een slechte bui heb loop ik als een strenge juf door het huis. In een paar maanden tijd heb ik het huis zien veranderen van rommelig naar een plek met minimale chaos en nu knaagt er iets. Want het moet niet zo zijn dat hij op zijn tenen gaat lopen hiervoor. Bovendien denk ik niet dat je minder gelukkig bent als er een trui op de trap ligt of als de schoenen niet op dezelfde plek in de gang staan.

Bij deze ga ik een poging wagen om IETS van rommel in huis toe te laten en de autistische trekjes zal ik proberen te temmen. Spullen mogen op een andere plek liggen onder de voorwaarde dat ik ze gemakkelijk terug kan vinden.

Hoezo opgeruimd staat netjes 😉 ?

6 april 2017