Wat een storm zojuist op de snelweg, mijn auto bleef nog maar net overeind. Maar ook in mijn hoofd is een herfststorm ontstaan. Dit kwam door het schrijfcafé bij Dudok in Tilburg, waar het vanmiddag geheel in het teken stond van sprookjes.
Waar ik in mijn blog zo dichtbij de waarheid blijf, ging ik nu een andere wereld binnen. De wereld van fantaseren zonder regels, iedere zekerheid liet ik los. Het was even wennen in het begin, de volgende vragen kwamen op in mijn hoofd: ‘ Kan ik dit wel schrijven? Is dit niet te raar voor woorden?’ Gelukkig is het antwoord op beide vragen nee, in een sprookje is niets te gek. Wat een vrijheid om dit te ervaren.
In het begin moesten we ons favoriete sprookje benoemen en ik riep meteen: ‘Assepoester!’ Uiteindelijk maakte ik mijn eigen verhaal en ging het over een gemene man die het leven van een prinsesje op zijn kop zette. Het thema was jaloezie en zij wist niet hoe zij dat uit haar leven moest verbannen. Maar uiteindelijk leefde zij dankzij de wijze les van een groen monster toch nog lang en gelukkig.
Tussen de opdrachten door raakte ik in gesprek met mijn buurvrouw en zij heeft bij toeval ook het plan om een kinderboek te gaan schrijven. We hebben elkaars contactgegevens en gaan binnenkort met een koffie ideeën uitwisselen. Het sprookje voor vandaag was compleet, het fantaseren laat ik niet meer los.
