reizen & uitstapjes

Het lijkt wel alsof we drie dagen in een Charles Dickens film hebben meegespeeld. Alleen vraag ik mij af waar de andere acteurs waren.

Vianden is prachtig en – hebben we ontdekt – tijdens de kerst bijna verlaten. Nadat we via een toeristische route door de Ardennen aangekomen zijn in Luxemburg merken we meteen hoe welvarend het land is. De prijzen in de Cactus, een mega supermarkt in de omgeving, liggen schrikbarend hoog! In de straten kunnen we amper een oude of kleine auto ontdekken en de huizen zijn over het algemeen groots en kleurrijk.

We wandelen, zwemmen en eten de eerste avond knus in het hotel. Tijdens de avondwandeling verbazen we ons over de stilte op straat en nemen we ontspannen het straatbeeld in ons op. Ik kan hier geen genoeg van krijgen: de pittoreske huizen, de stromende rivier en overal waar je bent speelt het kasteel boven op de berg de hoofdrol.

Dat kasteel besluiten we de volgende dag te bezoeken. We zien ridders, inmense eet – en feestzalen en een betoverd uitzicht over de stad. Deze plek is een aanrader voor cultuursnuivers en voor iedereen die nog in sprookjes geloofd.

Op kerstavond kiezen we niet voor een traditioneel diner, maar pakken we de Volvo en de barbecue emmer en vinden we een verlaten plek om het lekkerste vlees wat je kunt bedenken te proeven. De volgende dag op de terugreis besluiten we unaniem: Vianden gaat in de herhaling met een zomerse barbecue én om te bekijken hoe deze stad met een wat hoger aantal bezoekers zal zijn.

In mijn vorige blog schreef ik over onze eerste avonturen in Wijk aan Zee, met dit paleisje op het strand als slaapplek. Na de vroege ochtendwandeling en het spotten van de zeehond krijg ik het niet uit mijn hoofd dat we deze dag moeten gaan fietsen. Want de fietsen zijn gehuurd voor twee dagen en ach het zal wel meevallen met het weer, in de buurt van de zee waait de regen toch altijd over?

Uitgeest is geen feest
Eigenwijs is ook wijs; deze dag komen we in minstens vier korte en hevige regenbuien terecht. Gelukkig is de temperatuur goed, waardoor we het geen moment koud hebben. De eerste stop is Uitgeest, het klinkt als een idyllisch dorpje maar wat is het SAAI daar. Geen terras te vinden en er is bijna geen kip op straat. Het is zondag en ik heb het vermoeden dat iedereen in de kerk rondhangt. In een opwelling besluiten we om naar Alkmaar te fietsen, het zijn alleen aardig wat kilometers naar de grote stad en de lucht wordt langzaam donker…

Ploeteren naar Alkmaar
Met een tussenstop in Heemskerk trappen we een stuk langs de grote autoweg en stort de regen naar beneden. In plaats van te gaan schreeuwen of huilen krijg ik een lachbui en nog geen 5 minuten later schijnt de zon alweer. In Heiloo zien we een markt en slenteren we eroverheen en schuilen we onder de boom want het is opnieuw raak. Toch besluiten we niet om te keren en met spierpijn in de benen bereiken we Alkmaar. Ik ben meteen weg van deze stad: smalle straatjes met leuke winkeltjes, een prachtige Grote Kerk en het wit biertje op het terras smaakt extra goed na de lange tocht.

De benen verzuren
Op de terugweg krijgen we weer twee korte buien te verwerken en voelen de benen iedere kilometer zwaarder aan. We verdwalen een stukje en zijn DOLBLIJ als ein-de-lijk Wijk aan Zee aangeven staat. Godzijdank hoeven we vanavond niet te koken en kunnen we aanschuiven bij Strandpaviljoen de Kust. Als je dan deze zonsondergang ziet onder het genot van wijn en een groot stuk vlees is de intensieve en indrukwekkende dag compleet:

Picknicken in Bloemendaal
Het is maandag en dat betekent dat we afscheid moeten nemen van ons strandhuisje. We besluiten via Bloemendaal aan Zee naar huis te gaan, de zon schijnt flink dus zonde om een laatste stranddag voorbij te laten gaan. We maken een wandeling naar Zandvoort, drinken koffie in een strandtent en picknicken op een kleedje met vis en fruit. Met tegenzin en een tas met schelpen en mosselen stappen we in de auto en fantaseren we alvast over een volgende avontuurlijke trip in het najaar.